ศาลเจ้าแห่งนี้ ขอบอกว่า ใครที่คิดจะเดินทางมาที่นี่ ต้องเตรียมกำลังขาให้มากๆ หน่อยค่ะ เพราะทางเดินเขายาวเป็นกิโลๆ เลยล่ะ เดินกันจนขาลากเลย... แต่ในระหว่างทางที่เดินเข้าไปก็รู้สึกสดชื่นมากเลยนะ เพราะสองฟากฝั่งมีแต่ต้นไม้สีเขียวเต็มไปหมดเลย ราวกับกำลังเดินอยู่ท่ามกลางป่าที่ไหนซักแห่ง และไม่คิดเลยว่าบรรยากาศทางเดินที่เต็มไปด้วยผู้คนแต่ไร้เสียงจากภายนอกนี้จะอยู่ใจกลางกรุงโตเกียวจริงๆ ค่ะ



หลังจากที่เดินมาได้ซักพักใหญ่ๆ ในที่สุดก็เดินทางมาถึงตัวศาลเจ้าจนได้ ซึ่งหลังจากที่เพื่อนทั้งสองคนมาถึง ต่างก็ไม่พลาดที่จะเข้าไปสักการะด้านใน ซึ่งหนึ่งในนั้นเขาตั้งใจจะมาเพื่อแก้บนด้วยค่ะ ส่วนตัวเองนั้น ก็รอเพื่อนรุ่นน้องอีกคนที่ก่อนหน้านี้เคยมาสมทบกะพวกเราตอนวันที่พวกเราเช่าชุดกิโมโนกัน ซึ่งตอนแรกเจ้าตัวบอกว่าจะรีบมา แต่ไปๆ มาๆ เจ้าตัวกลับตื่นสายเสียนี่ ^^"

ส่วนเหตุผลที่ต้องออกมารอหน้าศาลเจ้าโดยที่ไม่ได้เข้าไปชมด้านในแบบละเอียด ก็เพราะว่าสัญญาณจากพ็อกเก็ตไวไฟที่ศาลเจ้าเมจิอับมากเลยค่ะ ด้านในไม่มีสัญญาณเลย จึงต้องออกมารอด้านนอกตรงคนละฟากกับบริเวณที่ชำระล้างก่อนเข้าเขตศาลเจ้า ซึ่งมีแค่บริเวณนั้นเท่านั้นที่สัญญาณชัด ติดต่อกับน้องได้

...แต่สุดท้ายแล้วก็รอน้องจนเวลาล่วงเลยไปบ่ายสามกว่าแล้ว กว่าน้องจะมา ตัวเองก็เลยแทบไม่มีเวลาได้เข้าไปชมภายในศาลเจ้าแบบชัดๆ เลย... เสียใจมากกก มีพิธีแต่งงานแบบชินโตให้ดูตอนที่ระหว่างรอก็ได้แต่มองดูอยู่ไกลๆ ฮืออออ สุดท้ายเลยทำได้แค่เข้าไปซื้อเครื่องรางให้ตัวเองและคุณแฟนแทนล่ะ 55555 เขาว่ากันว่าที่ศาลเจ้าแห่งนี้ขึ้นชื่อเรื่องขอพรในเรื่องความรัก และยังเป็นศาลเจ้าที่ผู้คนแห่มาสักการะกันมาก โดยเฉพาะช่วงปีใหม่ค่ะ ใครมีโอกาสแวะไปชมกันแบบจุใจให้ได้นะ

และอย่างที่บอกไป เวลามีค่อนข้างจำกัดมาก พอน้องมาถึงก็เหลือเวลาเพียงแค่ซื้อเครื่องรางอย่างเดียว จากนั้นก็เดินทางออกจากศาลเจ้าเลย เพราะนะมีธุระต้องไปทำต่อที่ย่านอื่นอีกค่ะ

ตอนที่พวกนะเดินออกมาถึงที่สะพานจินงูบาชิ ก็ได้พบกับกลุ่มๆ หนึ่ง โบกธงสีดำ พร้อมกับแผ่นผ้าขนาดใหญ่ที่เขียนตัวอักษรยาวเหยียด และเสียงพูดผ่านทางโทรโข่งดังออกมาเป็นระยะๆ



และช่วงที่นะเดินทางผ่านสะพานนั้น ก็ได้รับใบปลิวข้อความตามนี้เลยค่ะ ถ้าเดาความหมายไม่ผิด น่าจะเกี่ยวกับการคัดค้านการก่อสร้างสนามกีฬาโอลิมปิกแห่งใหม่มั้งนะ...



มิน่าเล่า... ทั้งๆ ที่เป็นช่วงบ่ายวันอาทิตย์แท้ๆ ทำไมถึงไม่มีสาวโกธิคโลลิต้าออกมาแต่งคอสเพลย์กันแถวนี้... เขามีประท้วงกันนี่เอง T^T

หลังจากนั้น พวกนะก็เดินเลยต่อไปยังแถวฮาราจูกุ-โอโมเตะซันโด เพื่อทำธุระส่วนตัวกันค่ะ สองย่านนี้ถือว่าเป็นย่านที่ผู้ที่ชื่นชอบแฟชั่นจะต้องติดใจแน่ๆ เพราะมีสินค้าพวกเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องประดับหลากหลายให้เลือกซื้อเลยล่ะค่ะ แต่ที่รู้สึกสุดยอดมากๆ ก็คือ ช่วงบ่ายๆ-เย็นวันอาทิตย์คนออกมาเดินเยอะมากกกกกกกกก ก.ไก่ ล้านตัวเลย ประกอบกับพวกนะมีภารกิจสำคัญที่ต้องทำ เลยแทบไม่มีรูปถ่ายในบริเวณย่านนั้นเท่าไหร่ เพราะต้องเดินทำเวลาค่ะ ที่สำคัญ... ทางเดินเขาโคตรเนิน เดินเหนื่อยมากกกกก

ในระหว่างที่ทำเวลากับธุระส่วนตัว นะเองก็ได้ขอตัวแยกกันกับเพื่อนๆ ด้วย เพราะนอกจากว่าจะต้องรีบทำธุระแล้ว ตัวเองยังมีนัดกับเพื่อนคนญี่ปุ่นที่คุยนัดกันไว้แล้วด้วย แต่สุดท้าย...เดินทำธุระจนเหนื่อยโฮกไม่พอ เพื่อนที่นัดไว้ยังแคนเซิลนัด เพราะท้ายที่สุดแล้ว ตัวเองปลีกตัวมาไม่ได้จ้าาา ฮืออออ ...เอาน่า ไม่เป็นไร เราเผื่อใจกับสถานการณ์แบบนี้แล้ว เลยเตรียมแผนสำรองเอาไว้เรียบร้อยแล้วจ้า ^^ แต่โชคดีอีกอย่าง ก่อนที่จะเดินทางออกจากย่านโอโมเตะซันโด ก็ได้มีโอกาสเจอเพื่อนคนญี่ปุ่นคนหนึ่งที่ตอนแรกได้นัดไว้เช่นกัน แต่เจ้าตัวติดงานเลยไม่สามารถเดินทางมาได้ งานนี้ก็เลยได้มีโอกาสแวบไปทักทายเพื่อนคนดังกล่าวแวบหนึ่งด้วยค่ะ เนื่องจากเพื่อนคนที่ว่าก็งานยุ่งมาก เลยได้คุยกันแป๊บเดียว ถึงแม้ว่าจะได้เจอกันแป๊บนึง แต่ก็โอเคดีนะ ><

หลังจากที่เดินทางออกจากโอโมเตะซันโดแล้ว นะก็ได้เดินทางต่อไปยังชิบุยะ เพื่อแวะไปดูฮาจิโคและห้าแยกชิบุยะอันแสนวุ่นวาย ซึ่งก็วุ่นวายสมชื่อ แถมเนื่องจากเป็นวันอาทิตย์ คนก็เลยเยอะได้อีกจ้ะ ^^"

แต่ถึงแบบนั้นมันก็โอเคแหละนะที่ได้มีโอกาสมาเห็นวิวทิวทัศน์ที่เคยฝันว่าอยากจะเห็นมานานสมใจ ^^





จากนั้นก็พาตัวเองที่ปวดเท้าสุดๆ เดินไปยัง Tower Record เพื่อเดินดูซีดีเพลงญี่ปุ่น ซึ่งก็ได้ซื้อกลับมา 3 แผ่น หลังจากซื้อเสร็จ ระหว่างที่เดินย้อนกลับมาทางเดิม ก็ได้สังเกตเห็นตุ๊กตาโคนันและสินค้าเกี่ยวกับการ์ตูนเรื่องโคนันเต็มไปหมดเลยล่ะ



จนสุดท้าย เมื่อเหลือบมองไปทางซ้าย ก็พบกับ "คาเฟ่โคนัน" จ้าาา เพิ่งรู้ว่ามาเปิดอยู่แถวนี้ด้วย!!!



งานนี้ก็เลยไลน์บอกเพื่อนที่ชอบโคนัน (ซึ่งก็อยู่ในกลุ่มที่มาด้วยกันนี่แหละ) เผื่อเจ้าตัวจะปรับแพลนตามมาฟินกับคาเฟ่โคนันแทน... 5555

ส่วนเราเอง ไม่ถึงขั้นแฟนพันธุ์แท้โคนันขนาดนั้น ก็เลยเดินทางไปสตาร์บั๊กส์แทน เพื่อสั่ง "Apricot Honey Soy" เครื่องดื่มที่มีขายในระยะเวลาจำกัดมานั่งดื่มในร้านแทน หอม...หวาน...อร่อยจริงๆ ฟินนนนนนน =/////=



วันนั้น... กว่าจะเดินทางกลับถึงที่พักก็ล่อเข้าไป 3-4 ทุ่มกว่าแล้ว ปวดเท้าจริงๆ เพราะเดินหนักมาตั้งแต่เช้า เอาง่ายๆ ถึงขั้นว่าใครมาเคาะประตูหน้าห้อง อิชั้นถึงกับต้องคลานไปเปิดเลยล่ะจ้าาา ฮือออออ

แต่ถึงเวลาก็ต้องพักเท้าแหละ เพราะวันต่อมาจะเป็นวันที่ตัวเองรอคอยมานานจริงๆ กับวันฟรีเดย์ที่เราจะให้อิสระทุกคนในการเลือกเดินทางไปไหนก็ได้ที่ตนเองอยากไปแบบสุดๆ ...แต่มีข้อแม้อย่างหนึ่งคือ วันนั้นเราจะขอตัวปลีกวิเวกเที่ยวคนเดียวตามลำพังนะจ๊ะ... 55555

เหตุผลก็คือ มันเป็นสิ่งที่ตัวเองอยากทำมานานแล้วกับการเที่ยวคนเดียวแบบที่ไม่ต้องมาพะวงกับสิ่งรอบข้างน่ะนะ พอมีโอกาสแล้ว เลยขอจัดซักหน่อย เพราะหลังจากนี้คงหาโอกาสทำอะไรตามใจตัวเองได้ยากล่ะ

...ว่าแต่ภารกิจปลีกวิเวกของนะจะเป็นอย่างไร? ไว้มาติดตามกันต่อตอนหน้านะ ^^

ปล. อย่าลืมติดตามอ่านบันทึกของคุณเพื่อนร่วมทริปด้วยนะ ล่าสุด เจ้าตัวอัพตอนที่ 3 แล้วจ้าา

เที่ยวญี่ปุ่นแบบโอตาคุสายแดก by hades072
เที่ยวญี่ปุ่นแบบโอตาคุสายแดก ตอนที่ 1 แค่วันแรกก็เหนื่อยแล้ว!!
เที่ยวญี่ปุ่นแบบโอตาคุสายแดก ตอนที่ 2 แปลงโฉมเป็นสาวญี่ปุ่น
เที่ยวญี่ปุ่นแบบโอตาคุสายแดก ตอนที่ 3 ดูวิวฟูจิ ณ เจดีย์ห้าชั้น

อ่านบันทึกการเดินทาง Japan Trip 2016 ย้อนหลัง
Japan Trip 2016 : Ep01 การเดินทางครั้งใหม่เริ่มต้นขึ้นแล้ว!!
Japan Trip 2016 : Ep02 มุ่งสู่โตเกียว เมืองหลวงของญี่ปุ่น
Japan Trip 2016 : Ep03 เดินชมวิวยามเช้าที่อาซาคุสะ
Japan Trip 2016 : Ep04 เช่ากิโมโนใส่เดินเล่นที่วัดเซนโซจิและริมแม่น้ำสุมิดะ
Japan Trip 2016 : Ep05 ฟินๆ กับถิ่นกำเนิดของสาวๆ วง AKB48
Japan Trip 2016 : Ep06 ชมซากุระและภูเขาไฟฟูจิที่ Chureito Pagoda

ナナ～♪